Czy trudno zostać zawodowym pisarzem? Jak wygląda codzienna praca twórcza? W jaki sposób przygotować się do pisania długiej powieści? Skąd brać pomysły i jak tworzyć postaci? Na te i wiele innych pytań odpowiada Haruki Murakami w swoim zbiorze esejów Zawód: powieściopisarz. Bardzo ciekawa lektura.

Haruki Murakami jest określany jako najpopularniejszy pisarz japoński i trudno się z tym nie zgodzić. Gdy poprosicie znajomego o wymienienie jakiegoś pisarza z Japonii, przeważnie (jeśli nie cały czas) będziecie słyszeli „Marukami”. Jeśli ktoś chciałby poznać innych pisarzy z Kraju Kwitnącej Wiśni i w Google napisze „japoński pisarz” to i tak większość pierwszych wyników zdominowanych jest przez autora takich dzieł, jak “Norwegian Wood”, “Koniec świata i hard-boiled wonderland” czy “1Q84”.

Jeśli piszecie książkę z myślą o jej publikacji, musicie liczyć się z tym, że nie wszystkim wasze dzieło przypadnie do gustu. I nie ma znaczenia, czy stworzyliście powieść wybitną, dobrą czy też marną. Będą po prostu inne proporcje fanów i krytyków (choć to też oczywiście ma znaczenie :)), jednak musicie sobie uświadomić, że zawsze znajdzie się ktoś, kto wyrazi negatywną opinię o was bądź waszej historii. Co wtedy?

Moim zdaniem najlepiej nie robić nic. Szczególnie, jeśli krytyka znajduje się na którymś z serwisów społecznościowych, gdzie większość dyskusji jest publicznych i dość łatwo można wejść w długą polemikę, która – co gorsza – dość łatwo przeradza się w emocjonalną wymianę zdań.

Sposobów jak zarabiać w sieci na swoim pisarstwie jest mnóstwo. O kilku sam pisałem i teraz chciałbym zrobić to kolejny raz :-). Jeśli szukacie nowego pomysłu czy inspiracji, bo chcecie czerpać korzyści majątkowe dzięki swojej twórczości, zapraszam do czytania.

Tym razem chodzi o interaktywną opowieść w odcinkach, tzw. paragrafówkę. Pisałem już o niej kiedyś, dlatego jeśli nie spotkaliście się wcześniej z tym pojęciem – odsyłam po szczegóły ->

W skrócie – jest to opowieść, która można rozwijać się na różne sposoby – to od wyborów czytelnika zależy, jak ona się skończy. Historia podzielona jest na liczne odcinki, z których każdy kończy się co najmniej dwoma opcjami do wyboru. Wybierając jeden z nich, traci się resztę wątków.

Uwielbiam książki Terry’ego Pratchetta, szczególnie te ze Świata Dysku. Przeczytałem je wszystkie i za każdym razem byłem pod wrażeniem pomysłowości autora, jego poczucia humoru, umiejętności pisarskich i opowiedzianej przez niego historii. Jeśli zastanawiacie się, od którego tytułu zacząć przygodę z jego twórczością albo po którą książkę z cyklu teraz sięgnąć, zapraszam do zapoznania się z moim rankingiem powieści Terry’ego Pratchetta.

Kilkukrotnie już pisałem o twórczości Pratchetta. Bardzo mi smutno, że już nigdy nie napisze kolejnej powieści, każda bowiem z nich jest niesamowitym dziełem.

Nawet jeśli któraś opowieść wam się nie do końca spodoba, zapewne i tak docenicie zapadające w pamięć sceny, dialogi czy postaci, którymi zapełnił Pratchett swój Świat Dysku.

Książek odnośnie kreatywnego pisania na rynku jest bardzo dużo (choć są dostępne głównie w języku angielsku). Kilka interesujących tytułów zostało przetłumaczonych na język polski i mogę śmiało je polecić, choć nie wszystkie są już dostępne w sprzedaży. Tym razem jednak zachęcam do sięgnięcia po poradnik napisany po polsku, z myślą o rodzimych autorach – oto recenzja Po bandzie, czyli jak napisać potencjalny bestseller.

Autorami książki są: Jakub Winiarski (prozaik, poeta, nauczyciel pisania, autor pięciu książek: trzech poetyckich i dwóch powieści) oraz Jolanta Rawska – z wykształcenia prawnik, ma na koncie debiutancką książkę, teraz pracuje nad kolejną.

Razem napisali poradnik, z którego w dużej mierze jest w stanie skorzystać zarówno początkujący pisarz, jak i już bardziej doświadczony. Jest to możliwe z dwóch powodów.